Υπάρχει πάντα ένα λεωφορείο που περνάει στη ζωή καθενόςαπό εμάς. Εσύ κράτα τα μάτια ανοιχτά: μην χάσεις το δικό σου.
Ντιτρόιτ, μουσείο Χένρυ Φορντ. Καθισμένος σε ένα παλαιό λεωφορείο, ένας παππούς διηγείται στον εγγονό του τουςφυλετικούς διαχωρισμούς στην Αμερική των νεανικών του χρόνων: στα σχολεία, στα μπαρ, στα λεωφορεία.Του διηγείται επίσης πώς, την 1η Δεκεμβρίου του 1955 στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, μια γυναίκα, η Ρόζα Παρκς,αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν Λευκό και ξεκίνησε έτσι το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτωντων Μαύρων στις ΗΠΑ. Μια ιστορία που ο παππούς ξέρει από πρώτο χέρι: ήταν εκείνο το βράδυ στο ίδιο λεωφορείο,καθόταν δίπλα στη Ρόζα. Αλλά δεν είχε το κουράγιο της…
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευγενική υποστήριξητου ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.